Η μυοκαρδίτιδα είναι μια ασυνήθιστη, δυνητικά απειλητική για τη ζωή ασθένεια που εμφανίζεται με ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων σε παιδιά και ενήλικες.
Η ιογενής λοίμωξη είναι η πιο κοινή αιτία μυοκαρδίτιδας στις αναπτυγμένες χώρες, αλλά άλλες αιτιολογίες περιλαμβάνουν βακτηριακές και πρωτόζωες λοιμώξεις, τοξίνες, φαρμακευτικές αντιδράσεις, αυτοάνοσες ασθένειες, γιγαντοκυτταρική μυοκαρδίτιδα και σαρκοείδωση. Ο οξύς τραυματισμός οδηγεί σε βλάβη των μυοκυττάρων, η οποία με τη σειρά της ενεργοποιεί το έμφυτο και το βραχιόνιο ανοσοποιητικό σύστημα, οδηγώντας σε σοβαρή φλεγμονή. Στους περισσότερους ασθενείς, η ανοσολογική αντίδραση τελικά ρυθμίζεται προς τα κάτω και το μυοκάρδιο ανακάμπτει. Σε επιλεγμένες περιπτώσεις, ωστόσο, η επίμονη φλεγμονή του μυοκαρδίου οδηγεί σε συνεχιζόμενη βλάβη των μυοκυττάρων και αδυσώπητη συμπτωματική καρδιακή ανεπάρκεια ή ακόμα και θάνατο. Η διάγνωση γίνεται συνήθως με βάση την κλινική εικόνα και τα μη επεμβατικά απεικονιστικά ευρήματα. Οι περισσότεροι ασθενείς ανταποκρίνονται καλά στην καθιερωμένη θεραπεία καρδιακής ανεπάρκειας, αν και σε σοβαρές περιπτώσεις, ενδείκνυται μηχανική υποστήριξη του κυκλοφορικού ή μεταμόσχευση καρδιάς. Η πρόγνωση στην οξεία μυοκαρδίτιδα είναι γενικά καλή εκτός από τους ασθενείς με γιγαντοκυτταρική μυοκαρδίτιδα. Η επίμονη, χρόνια μυοκαρδίτιδα έχει συνήθως προοδευτική πορεία αλλά μπορεί να ανταποκριθεί σε ανοσοκαταστολή.
