Σε άτομα με νόσο του Πάρκινσον, τα νευροψυχιατρικά σημεία και συμπτώματα είναι κοινά σε όλη την πορεία της νόσου.

Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι αναπηρικά και εξίσου κλινικά σημαντικά με τα κινητικά συμπτώματα και η εμφάνισή τους μπορεί να είναι παρόμοια ή διαφορετική από τα αντίστοιχά τους στον γενικό πληθυσμό. Οι συσχετισμοί και οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη νευροψυχιατρικών σημείων και συμπτωμάτων περιλαμβάνουν δημογραφικά, κλινικά και ψυχοκοινωνικά χαρακτηριστικά. Η υποκείμενη νευροβιολογία αυτών των παρουσιάσεων είναι πολύπλοκη και δεν είναι καλά κατανοητή, με τα ισχυρότερα στοιχεία για νευροπαθολογικές αλλαγές που σχετίζονται με τη νόσο του Πάρκινσον, μηχανισμούς που συνδέονται με τη ντοπαμινεργική θεραπεία και επιδράσεις που δεν είναι ειδικά για τη νόσο του Πάρκινσον. Υπάρχουν όργανα αξιολόγησης και επίσημα διαγνωστικά κριτήρια, αλλά υπάρχει ελάχιστος έλεγχος ρουτίνας αυτών των σημείων και συμπτωμάτων στην κλινική πράξη. Τα αυξανόμενα στοιχεία υποστηρίζουν μια σειρά από φαρμακολογικές και μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις, αλλά υπάρχουν σχετικά λίγες αποτελεσματικές θεραπευτικές επιλογές. Η βελτιστοποίηση της διαχείρισης των νευροψυχιατρικών παρουσιάσεων σε άτομα με νόσο του Πάρκινσον θα απαιτήσει πρόσθετη έρευνα, αυξημένη ευαισθητοποίηση, εξειδικευμένη εκπαίδευση και ανάπτυξη καινοτόμων μοντέλων φροντίδας.

Πηγή : https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8800169/