Η νόσος του Addison είναι μια επίκτητη πρωτοπαθής επινεφριδιακή ανεπάρκεια.
Μια πρωτοπαθής επινεφριδιακή ανεπάρκεια ονομάζεται νόσος του Addison όταν μια αυτοάνοση διαδικασία προκαλεί την πάθηση. Είναι μια σπάνια αλλά δυνητικά απειλητική για τη ζωή κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Προκύπτει από αμφοτερόπλευρη καταστροφή του φλοιού των επινεφριδίων που οδηγεί σε μειωμένες ορμόνες του φλοιού των επινεφριδίων, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν κορτιζόλη, αλδοστερόνη και ανδρογόνα. Η ύπουλη πορεία δράσης της νόσου του Addison εμφανίζεται συνήθως με ανεπάρκεια γλυκοκορτικοειδών ακολουθούμενη από ορυκτοκορτικοειδές. Ωστόσο, μπορεί επίσης να παρουσιαστεί οξεία, που συχνά προκαλείται από παροδική ασθένεια. Η εμφάνιση της επινεφριδιακής ανεπάρκειας εξαρτάται από το ποσοστό και την έκταση της εμπλοκής της λειτουργίας των επινεφριδίων. Η πιο κοινή αιτία πρωτοπαθούς επινεφριδιακής ανεπάρκειας είναι η αυτοάνοση επινεφρίτιδα (νόσος του Addison), που σχετίζεται με αυξημένα επίπεδα αντισωμάτων 21-υδροξυλάσης.
