Το σύνδρομο Wolff-Parkinson-White (WPW) είναι ένα συγγενές σύνδρομο καρδιακής προδιέγερσης που προκύπτει από μη φυσιολογική καρδιακή ηλεκτρική αγωγιμότητα μέσω μιας βοηθητικής οδού που μπορεί να οδηγήσει σε συμπτωματικές και απειλητικές για τη ζωή αρρυθμίες.
Το χαρακτηριστικό ηλεκτροκαρδιογραφικό εύρημα (ΗΚΓ) του προτύπου ή της προδιέγερσης WPW αποτελείται από ένα σύντομο διάστημα PR και παρατεταμένο QRS με ένα αρχικό ανοδικό κύμα (κύμα «δέλτα») παρουσία φλεβοκομβικού ρυθμού. Ο όρος σύνδρομο WPW προορίζεται για ένα πρότυπο ΗΚΓ που συνάδει με τα ευρήματα που περιγράφηκαν παραπάνω μαζί με τη συνύπαρξη ταχυαρρυθμίας και κλινικών συμπτωμάτων ταχυκαρδίας όπως αίσθημα παλμών, επεισοδιακή ζαλάδα, προσυγκοπή, συγκοπή ή ακόμα και καρδιακή ανακοπή.
Η φυσιολογική καρδιά αποτελείται από δύο ηλεκτρικά μονωμένες μονάδες, τους κόλπους και τις κοιλίες. Αυτές οι μονάδες συνδέονται με ένα σύστημα αγωγιμότητας που επιτρέπει τον κανονικό καρδιακό συγχρονισμό και λειτουργία. Το καρδιακό ηλεκτρικό δυναμικό προέρχεται από τον φλεβοκομβικό κόμβο του δεξιού κόλπου και διαδίδεται μέσω των κόλπων στον κολποκοιλιακό (AV) κόμβο. Το δυναμικό δράσης καθυστερεί στον κολποκοιλιακό κόμβο και στη συνέχεια μεταδίδεται γρήγορα μέσω του συστήματος His-Purkinje στα κοιλιακά μυοκύτταρα επιτρέποντας ταχεία κοιλιακή εκπόλωση και συγχρονισμένη συστολή. Οι ασθενείς με σύνδρομο WPW έχουν μια επικουρική οδό που παραβιάζει την ηλεκτρική απομόνωση των κόλπων και των κοιλιών, η οποία μπορεί να επιτρέψει στα ηλεκτρικά ερεθίσματα να παρακάμψουν τον κολποκοιλιακό κόμβο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτή η οδός μπορεί να οδηγήσει στη μετάδοση μη φυσιολογικών ηλεκτρικών παλμών που οδηγούν σε κακοήθεις ταχυαρρυθμίες. Τα ευρήματα του ΗΚΓ του προτύπου WPW προκαλούνται από τη σύντηξη της κοιλιακής προδιέγερσης μέσω της βοηθητικής οδού και της κανονικής ηλεκτρικής αγωγιμότητας. Οι περισσότεροι ασθενείς με πρότυπο WPW δεν θα αναπτύξουν ποτέ αρρυθμία και θα παραμείνουν ασυμπτωματικοί. Ορισμένες επικουρικές οδοί δεν θα εκδηλώσουν τα περιγραφόμενα τυπικά ευρήματα ΗΚΓ, και ως αποτέλεσμα, ορισμένοι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν ταχυαρρυθμία χωρίς προηγούμενη ένδειξη ΗΚΓ ότι υπάρχει η οδός. Αυτά αναφέρονται ως κρυφές οδοί παράκαμψης.
