Η μετανάστευση από διάφορα μέρη του κόσμου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες οδηγεί στην εισαγωγή γονιδίων αιμοσφαιρινοπάθειας στον πληθυσμό, γεγονός που δημιουργεί πολλές απαιτητικές ανάγκες για υπηρεσίες πρόληψης και θεραπείας για τις διαταραχές της Hb.
Σε αυτό το έγγραφο εξετάσαμε τον βαθμό στον οποίο οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες υγείας έχουν ανταποκριθεί σε τέτοιες προκλήσεις και ειδικότερα στις υπηρεσίες υγείας που είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση των αναγκών των ασθενών με θαλασσαιμία και δρεπανοκυτταρική αναιμία (SCD). Πληροφορίες για τις διαθέσιμες υπηρεσίες ελήφθησαν από διεθνείς οργανισμούς, συνεργαζόμενο ευρωπαϊκό έργο και βάσεις δεδομένων της Διεθνούς Ομοσπονδίας Θαλασσαιμίας (TIF), οι οποίες περιλαμβάνουν πληροφορίες από δημοσιευμένες έρευνες, μητρώα, επιτόπιες εκδρομές και επισκέψεις αντιπροσωπειών σε χώρες και περιοχές από ειδικούς συμβούλους, τοπικές ενώσεις, και αναφορές άλλων συνεργατών. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι χώρες με παραδοσιακά ισχυρά προγράμματα πρόληψης και θεραπείας είναι καλά προετοιμασμένες να αντιμετωπίσουν τις παραπάνω προκλήσεις, ενώ άλλες χρειάζονται επειγόντως για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων με συστηματικό τρόπο. Η Διεθνής Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας (TIF) έχει δεσμευτεί να παρακολουθεί την πρόοδο, να ευαισθητοποιεί και να υποστηρίζει την προώθηση πιο προσανατολισμένων προς τους μετανάστες πολιτικών υγείας για να διασφαλίσει την ένταξή τους στην κοινωνία και την πρόσβασή τους σε κατάλληλες, επαρκείς και έγκαιρες υπηρεσίες υγείας.
